36. Zobowiązania i należności warunkowe
36.1. Należności warunkowe
Dane w milionach złotych
| 31 grudnia 2012 | 31 grudnia 2011 | |
|---|---|---|
| Od jednostek powiązanych: | ||
| z tytułu otrzymanych poręczeń i gwarancji | 1 | - |
| z tytułu otrzymanych weksli | 152 | 3 |
| Od jednostek powiązanych razem | 153 | 3 |
| Od jednostek pozostałych: | ||
| z tytułu otrzymanych poręczeń i gwarancji | 420 | 428 |
| z tytułu otrzymanych weksli | 158 | 97 |
| pozostałe | 226 | 156 |
| Od jednostek pozostałych razem | 804 | 681 |
| Aktywa warunkowe razem | 957 | 684 |
36.2. Zobowiązanie warunkowe
Dane w milionach złotych
| 31 grudnia 2012 | 31 grudnia 2011 | |
|---|---|---|
| Na rzecz pozostałych jednostek | ||
| z tytułu udzielonych poręczeń i gwarancji* | 9 732 | 10 571 |
| z tytułu wystawionych weksli | 698 | 858 |
| pozostałe | 1 129 | - |
| Na rzecz jednostek pozostałych razem | 11 559 | 11 429 |
| Zobowiązania warunkowe razem | 11 559 | 11 429 |
* Zobowiązania warunkowe w walucie zostały przeliczone według kursów NBP odpowiednio z 31 grudnia 2012 roku oraz 30 grudnia 2011 roku.
Wzrost należności warunkowych wynika przede wszystkim z udzielenia jednostkom powiązanym pożyczek i wystawionych z tego tytułu weksli, będących zabezpieczeniem tych pożyczek (152 miliony złotych). Zwiększenia pozostałych należności warunkowych wynikają głównie z przyznanych spółkom gazownictwa dofinansowań z Unii Europejskiej do projektów inwestycyjnych.
Spadek zobowiązań warunkowych w 2012 roku wynika przede wszystkim ze zmian kursów walut, w których wyrażone są pozycje zobowiązań. Osłabienie się euro do złotówki w 2012 roku wpłynęło na zmniejszenie kwot zobowiązań warunkowych z tytułu udzielonej przez Jednostkę Dominującą gwarancji spłaty zobowiązań wynikających z emisji eurobligacji (spadek o 493 miliony złotych według kursu NBP z dnia 31 grudnia 2012 roku) oraz gwarancji należytego wykonania umowy przez spółkę zależną PGNiG Norway AS wobec państwa norweskiego (spadek o 206 milionów złotych). Na zmniejszenie pozycji zobowiązań warunkowych z tytułu wystawionych weksli miało wpływ upłynięcie terminu obowiązywania części umów wekslowych. Zwiększenie pozostałych zobowiązań warunkowych wynika głównie z ustanowionego zastawu na wierzytelności z tytułu pożyczki udzielonej PGNiG Norway AS, w kwocie 1 118 milionów złotych, stanowiącego zabezpieczenie zobowiązań kredytowych tej Spółki.
36.3. Inne zobowiązanie warunkowe
Podatek od nieruchomości
Grupa oszacowała ryzyko roszczeń z tytułu podatku od wyrobisk górniczych uznając, że jest ono niewielkie. Ewentualne nieprzeterminowane zobowiązanie z tego tytułu, wraz z odsetkami, nie wykazane w sprawozdaniu finansowym, wynosi na dzień 31 grudnia 2012 roku 160 milionów złotych (na koniec 2011 roku zobowiązanie to wynosiło 151 miliony złotych).
Biorąc pod uwagę wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 13 września 2011 roku nie ulega wątpliwości, że wyrobiska górnicze pojmowane jako przestrzenie w nieruchomościach gruntowych lub w górotworach, nie będąc obiektami budowlanymi, nie mogą podlegać opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości jako takie obiekty, zarówno samodzielnie (jako wyrobiska w rozumieniu fizycznym), jak i łącznie ze zlokalizowanymi w nich urządzeniami (jako wyrobiska w rozumieniu kompleksowym).
Zgodnie z ww. wyrokiem (sygn. aktP 33/09) w sprawie opodatkowania podatkiem od nieruchomości wyrobisk górniczych, wyrobiska górnicze nie są obiektami budowlanymi w rozumieniu przepisów Ustawy prawo budowlane (a tym samym Ustawy o podatkach i opłatach lokalnych). Zgodnie z uzasadnieniem wyroku za wyrobisko górnicze uważana jest przestrzeń w nieruchomości gruntowej lub górotworze powstała w wyniku robót górniczych, przy czym jako szczególny rodzaj wyrobisk górniczych należy traktować otwory wiertnicze (odwierty) (por. wyrok WSA we Wrocławiu z 31 stycznia 2006 roku, sygn.akt I SA/Wr 1064/04 oraz wyrok NSA z 20 września 2007 roku, sygn.akt II FSK 1016/06).
W związku z powyższym, tak rozumiane wyrobiska górnicze nie mogą podlegać opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości ani samodzielnie, ani wespół ze zlokalizowanymi w nich urządzeniami. W przedmiotowym wyroku Trybunał Konstytucyjny stwierdza natomiast, że nie istnieją przekonujące argumenty przemawiające generalnie przeciwko możliwości uznania obiektów zlokalizowanych w wyrobiskach górniczych, za obiekty budowlane, a rozstrzygnięcie tej kwestii leży w kompetencji organów podatkowych oraz sądów administracyjnych. Skład orzekający zastrzegł jednak, że za budowle w rozumieniu Ustawy o podatkach i opłatach lokalnych można uznać:
- jedynie budowle wymienione expressis verbis w Ustawie prawo budowlane,
- jedynie urządzenia techniczne scharakteryzowane w art. 3 pkt 9 Ustawy prawo budowlane, które zapewniają możliwość użytkowania obiektu budowlanego zgodnie z jego przeznaczeniem przy założeniu, że samo wyrobisko nie jest obiektem budowlanym.
W odwiertach niezwykle trudno jest zidentyfikować obiekty wymienione expressis verbis w Ustawie prawo budowlane, zatem ryzyko opodatkowania podatkiem od nieruchomości obiektów znajdujących się wewnątrz otworów wiertniczych jest niewielkie.
Poprzednia nota